วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560

NC เด็กขายตัว CHANBAEK


มือหนาหล่นเสื้อสีหวานลงไปกองกับพื้น วินาทีนี้ชานยอลเองก็แทบห้ามความต้องการของตนเองไม่อยู่ ร่างสูงประคองให้แบคฮยอนนอนลงที่เตียง กลิ่นแป้งที่อยู่ตัวคนใต้ร่างลอยผ่านเข้าจมูก มันช่างหอมเหมือนเค้กที่เขาชอบกิรอยู่บ่อยๆ

"ได้โปรด ผมทรมานเหลือเกิน ฮึก!" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมน้ำตาไหลออก ชานยอลกลับคิดว่ามันน่ารักและเอ็กส์กว่าที่เขาคิด ยิ่งไม่มีเสื้อมาปิดกลั้นนั้นแล้ว มันยิ่งล้อสายตาเสือไม่ให้มองเหยื่อตัวไหนอีก ปากหนาก้มลงปิดปากบางที่ส่งเสียงครางความต้องการ ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพลงปากเพื่อเก็บเกี่ยวน้ำหวานที่ไหลออกมาเรื่อยๆ
 ความละมุนที่แบคฮยอนได้รับมันอธิบายไม่ถูก ทั้งเสียวซ่าน ความต้องการ ความสุข เขาต้องการมัน ต้องการที่จะปลดปล่อยออกมา
 แบคฮยอนเกี่ยวลิ้นหนาที่ดื้อไล่ตามเรียวฟันของตน ด้วยความที่ประสบการณ์น้อย เกมมันยิ่งสนุก เสียงแลกน้ำลายดังไปทั่วห้อง สงครามที่สาวๆหลายคนต่างอยากลอง เขาจะมอบให้คนใต้ร่างแค่คนเดียว
ชานยอลถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง แบคฮยอนมองตามอีกคน มือหนาปลดกางเกงที่เปียกกองไว้บนพื้น แก่นเล็กสีชมพูชูเด่นให้ชานยอลได้เห็น ร่างเล็กหน้าขึ้นสีเล็กน้อย ทั้งชีวิตไม่คอยแก้ผ้าต่อหน้าใครมาก่อน จะไม่ให้อายได้ยังไงกัน

"อื้อออ อย่ามองมันนะ" ขาเรียวยกขึ้นเกี่ยวกันเพื่อปิดของสงวนที่ไม่อยากให้ใครเห็น ชานยอลยิ้มมุมปากกับความน่ารักของร่างเล็ก ผิวขาวอมชมพู เอวคอดกิ่ว สะโพกพายเหมือนผู้หญิง มันเหมาะกับใบหน้าหวานจริงๆ ร่างเล็กช่างเหมือนนางฟ้าที่ชานยอลตามหา ร่างกายที่ไม่มีชายคนใดได้สัมผัส ความบริสุทธิ์ที่เขาต้องได้และครอบครองมันแค่คนเดียวเท่านั้น

"อ้าขาออกเถอะ ฉันไม่ใจร้ายกับนายขนาดนั้น" ชานยอลจับขาให้คนใต้ร่างอ้าออกและใช้น้ำเสียงที่แหบนุ่มกระซิบที่บอก แบคฮยอนที่ตอนแรกขัดขืนเล็ก แต่กลับยอมจำนนทำความต้องการของตนเอง

"อะ อืออ คุณ มันเสียว" แบคฮยอนเชิดหน้าขึ้นครางกระเส่า เมื่อมือคนข้างบนบีบเคล้นแก่นของตน สะโพกมนกระเด้าไปตามจังหวะที่อีกคนชักนำ ร่างเล็กกัดริมฝีปากแน่น เพื่อไม่ให้สงเสียงครางออกมา แต่กลับตรงข้ามซะงั้น ดวงตาคมจ้องหน้าหวานที่ระรื่อ ร่างสูงฝังหน้าลงยอดอกสีเข้ม อารมณ์เขาก็มี แต่มันไม่ใช่เวลานี้ ลิ้นหนาตวัดหมุนรอบเม็ดทับทิม ร่างเล็กยิ่งครางลั่นเข้าไปใหญ่

"อ๊าาา คุณชานยอล อะ" อกสวยแอ่นเข้าหาอัตโนมัติ ขาเรียวเกี่ยวตวัดรอบเอวหนา เบียดสะโพกเข้ากับเป้ากางเกงร่างสูง เหมือนเชิญชวนให้เข้ามา
ท่อนบนท่อนล่าง ถูกลุกล้ำแทบไม่ให้เขาหายให้  แบคฮยอนกระเด้าสะโพกแรงขึ้นเรื่อยๆ มันยิ่งเสียดสีกับมือหนาเข้าไปใหญ่

"ซี๊ดดดส์ แบคฮยอน อ่า" ชานยอลลก็ไม่แพ้กัน ปากหยักเผอครางชื่อออกมา
ชานยอลรูดแก่นเล็กครั้งสุดท้าย เมื่อรู้สึกอีกคนจะถึงฝั่นเต็มทน


"มันจะอะ ออกแล้ว อะ อะ อ๊าาา" ร่างขาวกระตุกสองสามครั้งก่อนจะมีน้ำขุ่นสีขาวพุ่งออกจากปลายแก่นเล็ก ทั้งเสื้อทั้งมือของชานยอล เลอะไปหมด  แต่ร่างสูงกลับไม่สนใจ ชานยอลจับร่างบางที่โกยอากาศเข้าปอดอย่างอ่อนแรงมาแนบตัว โดยแผ่นหลังบางแนบกับอกแกร่ง แบคฮยอนเอนตัวลงพิงกับอกอีกคน เขาไม่มีแรงขัดขืน ปล่อยให้อีกคนทำไปอย่างตามใจชอบ ในเมื่อความทรมานนั้นยังไม่หมดไป

ร่างสูงก้มลงหอมแก้มกลมอย่างหมั่นเขี้ยว ชานยอลจับขาเรียวอ้าออกให้พาดขาตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขายังคงทำต่อไปพร้อมมือเรียวเข้ามาด้วย

"อือออ  อ๊า อะ อะ" ชานยอลประคองมือเรียวรูดขึ้นลงด้วยตัวเอง แบคฮยอนส่ายหน้าไปมา เขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน มันรู้สึกดีมากจริงๆ ดวงตาเหยิ้มหันมามองปากหนาที่อยู่ไม่ใกล้นัก ชานยอลก้มจูบปากที่บวมเจ่อเป็นการมอบรางวัลให้เด็กดีในคืนนี้

ขาเรียวสวยอ้าออกกว่าเดิม แบคฮยอนส่ายสะโพกที่ลอยไปมา มันแทบอยู่ไม่ติดพื้น ตาเรียวพลางมัวไปหมด สมองที่รู้ว่าไม่รับอะไรแล้ว เมื่อใกล้เริ่มถึงฝั่งอีกครั้ง เสียงครางหวานยังคงบรรเลงเป็นไวโอลินในค่ำคืนนี้

 ขมับสวยเต็มไปด้วยเหงื่อ ร่างสูงสงสารเล็กน้อย  ไหนจะร่างกายที่บอบบาง จับนิดเดียวตัวก็แดงไปหมด

"อีกนิดนะ แบคฮยอน อ๊าา "

"อื้อออ อ๊าาา!" ร่างกายขาว กระตุกแรงกว่าเดิม เป็นอีกครั้งที่น้ำขาวขุ่นพุ่งออกจากแก่น มันเยอะกว่าครั้งแรกที่ร่างสูงทำให้ แบคฮยอนปล่อยมือออกจากตัวเอง เลื่อนมาจับแขนอีกคนไว้

เขาไม่เข้าใจตนเองจริงๆ เขาอยากขอบคุณที่อีกคนยังคงไม่ทิ้งกัน ถึงจะเจอกันไม่นานก็เถอะ และไม่รู้ในอนาคตจะได้มีความสุขแบบนี้อีกไหม



ชานยอลอุ้มอีกคนนอนลงเตียง หลังจากที่ปลดปล่อยได้ไม่นาน แบคฮยอนก็หลับไปทันที ร่างสูงหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดกายให้คนที่หลับไหลไม่รู้อะไร พอเช็ดเสร็จ ก็จัดการห่มผ้าให้ โดนไม่ลืมใส่สร้อยแขนที่อีกคนทำตกไว้ก่อนหน้านี้



ร่างสูงยืดตัวขึ้น แล้วจ้องมองรอยกุหลาบที่ปากของตนเม้มไว้ ร่างกายที่หอมหวาน วันนี้เขาได้สัมผัสมันแล้ว และร่างกายแบคฮยอนถูกตีตราให้เป็นคนของเขา ใครหน้าไหนก็แตะต้องไม่ได้!


ขายาก้าวเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายและสิ่งที่ตื่นอยู่กลางลำตัว แบคฮยอนทำให้เขาคลั่งแทบจะไม่เป็นตัวของตนเอง เสียงหวานที่ครางชื่อเขาออกมานั้น หัวใจที่ด้านชา กลับเต้นแทบทะลุออกมา มันบ้าไปแล้ว ตลกสิ้นดี



เม้นด้วยนะครับ^^